به نام پروردگار

سحابی شعله: در ناحیه‌ای زاینده از گاز و غبار که در این عکس به تصویر کشیده شده است، چندین سحابی در حال درخشش هستند که سحابی شعله درخشان‌ترین و بزرگ‌ترین آنها است. این تصویر توسط کاوشگر نقشه‌برداری فروسرخ دید گسترده ناسا (WISE) گرفته شده است.
سحابی شعله در بخش شرقی صورت فلکی جبار (شکارچی) قرار دارد، مشهورترین صورت فلکی آسمان که در شب‌های زمستانی به آسانی قابل مشاهده است. قوس قرمز گوشه راست پایین عکس سحابی جبار (Orionis) است، بالاترین ستاره کمربند جبار که در یک سیستم ستاره‌ای کوتوله آبی در فاصله 1070 سال نوری از زمین واقع شده است.

ستون فقرات ماکیان: لکه قرمز و نقره‌ای-زرد عکس بالا در خط‌الراس DR21 واقع شده است، یک ساختار عظیم که در ناحیه‌ای به شدت فعال و زاینده موسوم به ماکیان X قرار دارد. این ناحیه در فاصله حدود 4500 سال نوری از زمین و در صورت فلکی ماکیان یا قو (دجاجه) قرار دارد. این تصویر از ترکیب سه نقشه تهیه شده توسط رصدخانه فضایی هرشل آژانس فضایی اروپا به دست آمده است.رنگ‌های قرمز ساختار ظریف ماده بین ستاره‌ای سرد را نشان می‌دهند که به شکل رشته‌هایی به سمت خط‌الراس اصلی همگرا می‌شوند. ناحیه‌های سفید ستارگان جدید و جوان را نشان می‌دهند، که در میان آنها چند ستاره پرجرم نیز مشاهده می‌شود. روی‌هم رفته، این تصویر نشان می‌دهد که همگرایی رشته‌ها روشی است که طبیعت برای شکل دادن خوشه‌های ستاره‌ای بزرگ با ستارگان پرجرم برگزیده است.

موشک کیهانی: این منور کیهانی که شبیه آتش‌بازی شب‌های چهارشنبه سوری است، فورانی از گاز داغ است که توسط ستاره‌ای تازه متولد شده، در یک هسته چگال از ابر مولکول هیدروژن به بیرون پرتاب شده است. این تصویر ترکیبی که 3 جولای / 13 تیر منتشر شده و نام Herbig-Haro 110 را یدک می‌کشد، از تصاویر گرفته شده توسط دوربین پیشرفته نقشه‌برداری هابل در سال 1383 و 1384، و دوربین دید گسترده شماره 3 هابل در سال 2011 تهیه شده است.

الان می‌بینی، دیگه نمی‌بینی: ستاره TYC 8241 2652 صفحه بقایای غباری خود را از دست داده است، که به گفته رصدخانه جمینی نشان دهنده این است که ستاره «ناگهان خاموش شده و با تمام مظاهر خود از بازی خارج شده است.» تنها چند سال قبل بود که به نظر می رسید این ستاره -که مشابه جوان خورشید ما محسوب می‌شد- یک منظومه ستاره‌ای در حال شکل‌گیری باشد. تصویر منتشر شده مجسم می‌کند که این ستاره بدون غبار اطراف آن ممکن است چگونه به نظر برسد. کارل ملیس که رهبری گروه مطالعه کننده این ستاره را بر عهده داشت می‌گوید: «مثل یک حقه قدیمی شعبده بازی است: تو الان چیزی را می‌بینی، و لحظه‌ای بعد دیگر آن را نمی‌بینی!»

دهانه پروانه‌ای: این روکش بیرون ریخته (Ejecta Blanket) پروانه‌ای شکل –ناحیه‌ای که در اثر بیرون ریختن ذرات طی یک برخورد ایجاد می‌شود- یک دهانه برخوردی بزرگ را در منطقه ملاس دورسا مریخ احاطه کرده است. برای شکل‌گیری چنین روکش بیرون ریخته بزرگی، برخورد باید تحت زاویه‌ای اندک نسبت به سطح سیاره رخ دهد. اخترشناسان گمان می‌کنند که یخ زیرسطحی در منطقه وجود داشته است، و طی این برخورد ذوب یا تبخیر شده است.

به سوی خانه: در این تصویر زیبا، کپسول فضایی سایوز TMA-03M پیش از فرود در منطقه‌ای دور افتاده نزدیک ژزقازان قزاقستان در 1 جولای / 11 تیرماه، در حال عبور از میان ابرها مشاهده می‌شود. سه نفر از خدمه ایستگاه فضایی بین‌المللی که به عنوان بخشی از اعضای گروه سی‌ام و سی و یکم خدمت می‌کردند، با استفاده از این کپسول با موفقیت از ماموریت 6 ماهه خود به خانه بازگشتند.

حباب ستاره‌ای: این تصویر خارق‌العاده که توسط تلسکوپ فضایی هابل گرفته شده، یک ستاره درخشان را در حال منتشر کردن حبابی از گاز نشان می‌دهد. از آنجایی‌که این ستاره، به نام یو- شتر بهشتی (U Camelopardalis) ، به آخر عمر خود رسیده است، دچار کمبود سوخت شده و درنتیجه ستاره در وضعیتی ناپایدار قرار گرفته است. در نتیجه، هر چند هزار سال این ستاره سرفه‌ای از جنس گاز می‌کند (حبابی از گاز منتشر می‌کند) که به شکل پوسته‌ای تقریبا کروی در اطراف آن مشاهده می‌شود.

شب‌های جادویی: در این تصویر زیبا که عکاس نام زیبای «شب‌های جادویی لاپلند» را برای آن انتخاب کرده است، شفق‌های شمالی آسمان روستایی در مناطق کوچ‌نشین شمال سوئد را روشن کرده‌اند. شفق قطبی زمانی ایجاد می‌شود که ذرات باردار خورشیدی با میدان مغناطیسی زمین برخورد می‌کنند. برخورد این ذرات با مولکول‌های موجود در جو زمین باعث انتقال انرژی به آنها و درخشیدن مولکول‌های جو می‌شود.